Sevmişcesine

Nerden geldin ki yol nereye çocuk? Ayakların şişmiş yürümekten.
Bir bak etrafına durup. Geride neler bıraktın veyahut neler bekliyor iki adım ötende?
Asrın verdiklerinden midir nedir, bir garip bakıyorsun. Bir aşık bakıyorsun yine.
Bilirim sevmezsin baharı ama bahar düşmüş kirpiklerine sanki. Bir yeşillenmiş hayatın.
Yine de o kadar şanssızsın ki hainlerin bol olduğu bir dönemde doğdun.
Ve yine de o kadar şanslısın ki bu kadar kötülüğün içinde iyilere tutuldun,
O kadar şansa rağmen.
Ve o kadar ihtimale rağmen gittin ihtimallerin en güzeline vuruldun,
O kadar çirkine ibreten.
Bir Ahmet Kaya özlemiyle biraz, biraz Mustafa Kemal milliyetçiliğiyle sevdin.
Yürek dayanmaz ya bu sevdaya…
Bir vatan sevdin kan topraklı, birde toprağından çıkanı.
Yaradan bilir ya en iyi sevmeyi ve sevilmeyi…
Ne lütuftur bildiğini öğretmesi ki karşında aşk kanlı canlı öylemesine.
Millet dercesine… Dik durup eğilmemişcesine…

17 Nisan 2014 Perşembe

Yasir Yılmaz