Sensiz oluyor anne
Çekemezdim sanırdım
Ezilirim altında
Kaderin cilvesinin
Dayanılmaz katında
Bu zannım yanlış imiş
Şimdilerde bu hayat
Yokluğuna alışmış
Sensiz gidiyor anne
Çalışıp,yaşıyoruz
Ağlıyor,gülüyoruz
Bu dünyanın devranı
Sensiz dönüyor, anne..
Şiir yazmış arkandan
Sensiz olmuyor diye
Yazarken şiirini
Sensiz yazıyor anne
Gözlerinden akan yaş
Yaşmağını ıslatmış
Hıçkırıklara dalmış
Sensiz ağlıyor anne
Göğsündeki hicranı
Bastırmaya çalışmış
Sığınmış anılara
Sensiz yaşıyor anne
29-03-2018
Abdullah Yılmaz
Sensiz Olmuyor Anne
DAMLA
Bu yıl
Önceki yıllar gibi
Değil ..
Yüzümüze
Vurmadığı Sırrını…
Belki de en gerçek
Tarafını
Boca etti
Üzerimize..
Canlarımız…
Ölüyor.
Dışarıda
Ölümler yağıyor..
Düşüyor damlaları
Penceremizden
Ölümler…
Hep dışarıda..
Olmuyor…
Kapanmayan pencereden
damlalar sekiyor
Beklemediğimiz an
Başa
Gelecekler…
Hem de
“Aniden”…..
Geliyor…
Geride kalan
Biçareler
Sessizce ..içten…
Yürekten kopan..
Ya sabır…
Diliyor..
Sevdiklerimiz
Gidiyor..
14.03.2018
Abdullah Yılmaz
anne
Megolaman
Acelem var
önüme geçmeyin..
Yürüyorum
nefes nefese…
Yapılacak işler,
Görülecek hesaplar,
Gidilecek yerlerim var…
Kesmeyin önümü
Sakın….
Acelem var…
Şu gemi
limandan beni
Almazsa eğer,
Batar…
Garanti veririm…
Bırakırsa bu taksi
Beni
İflah olmaz
Takla atar….
Bahse girerim…
Bu tren yetişemezsem
isyan edip
Çıkar rayından
Tüm trenler yatar…
Benden demesi…
Bu uçağı kaçırırsam
Muhtemelen…
Belki de kesin…
Uçağı kaçırır
Korsanlar…
Havayolları batar..
Gerçekten işim,
Çok zor
Bütün bunlara yetişmeliyim
Yoksa dünyanın çivisi
Nasıl çıkar
Görürsünüz
yerinden..
Biraz abartayım!
Ben olmazsam
Dünya duracak,
Çıkacak ekseninden…
Ne mühim adamım
Anlayan az çıkar
Beni
Anlayan olursa şayet…
tebrik eder
kutlarım
bu engin
bu muhteşem
ferasetinden…
6-3-2018
Abdullah Yılmaz