Kardeş Kalemler
Bugün efkârlıyım
dokunma bana
Bir saz alsam
elime
bir alsam
sazı…
vurduğumda
yüreğimdeki tellere
yanar etrafım
daha
akortu tutmaz
bozulur
dünya
elimin
değdiği yerden
çığlıklar gelir
çığlık çığlığa patlayan
yanan
duyulmayan
duyulamayan
feryatlar yükselir
sazımdan…
“Bugün efkârım var, ahım var…”
Anacığım….
bu gün
“efkâr…”
var…
dokunma bana
Abdullah YILMAZ 13-02-2018
mum ışığının yansıması kadarmışım
sanrısal bir mum ışığının yansıması kadarmışım.
yanlış çağdayım
ve yanlış topraklarda.
olduğum yere ait olmadığımı hissettirmeyen
ait olmadığım bir boşluğa tıkamış
insanların umursamadığı
sahip olmadığım bir gerçeklikteyim.
tanrısal bir yanılgının nesnesi
dostların ölü etiyle beslendiği bir kesitte
onların yarattığı kadarmışım
yok ya…
ampul bi ͛ çaksa aslında
okuyup anlamadığınız kadarmışım.
Yasir Yılmaz
bir hevesmiş yarın.
göremeyecek olduğunu bilmediği bir günü düşlemek için gözlerini söndüren her ruha atfen, bir savaştı dünün.
sevince başladı ve ölümdü sonu.
duyar sandığınız her toprağın kulağını kapattım ben
beklediğiniz ölü cevapların dilini koparttım.
dünyalar arası bir kahvenin hacmi istiabına sebep
o deryalar aldı götürdü Asım insanları.
camiler imamsız, kiliseler rahipsiz geçti bi’ gün.
denize attığınız her iyilik sahipsiz;
kıyıya vuran şişenin içinden menfur bir makas ve kesilmiş bir ip çıktı o gün.
Yasir Yılmaz
