Ben hiç babadan atadan sevgi görmedim.
Belki de bu yüzden sevmeyi beceremedim.
Hayatımda doğru bildiğim gibi yaşadım.
Yanlıştan uzak durmaya gayret eyledim.

Gece dua ettim evlatlarıma, sağ salimler diye,
Çalıştım, çalıştım da muhtaç olmasınlar ele
Bedenimi hiçe saydım, kan ter ile uğraştım.
Namus ile kazandım da ailemi hep besledim.

Hep çektim, zahmeti durmadan yüklendim
Canlarım yaşasın diye ağır hafif demedim.
Belki gönül kırdım, arzunuza bakamadım.
Bana da sormadılar, ben ne isterdim demedim.

Belki de evlatlarım yakama yapışacaklar.
Babamız nerde görmedik diye soracaklar.
Dert tasa görmesinler diye çalışırken,
En büyük hüznü benden mi tadacaklar.

Hüzün, keder hep içimde olur fırtına,
Sevmesek yapılır mı bunca cefa.
Bileyim iyilerse benden sonra,
Varsın ben gölge etmeyeyim yollarına.