Vur tokmağı davulcu
düğünümüz var…..

birbirimizi hayata bağlayan
düğümümüz var ….

gönüllü olarak gittiğimiz
sürgünümüz var ….

Şahitliğe bekliyoruz…

Duyguların ortasına
Kalbim düştü…
Söz geçiremedim…
Feryadını duyan
Yürek
Ağladı….ağladı…
Ürpererek
“Ana gibi yar…”
Şimdi ne anam kaldı
Ne de Bağdat gibi diyar
Kesildi en canlı damar
Akan kan mı,hasret mi
Bilemedim…

Yaşananlar sanki düştü….
Diyemedim.